به گزارش خبرگزاری «حوزه»از کهگیلویه و بویراحمد، استقلال و عزت جمهوری اسلامی مدیون جانفشانی و ایثار رزمندگان دفاع مقدس است. اسرای جنگ تحمیلی با تحمل هجمه های شدید روانی و رنج های جسمی اما بر اعتقادات و ارزش ها پایدار و ماندگار بودند. آزادگان سرافراز میهن بعد از آزادی هم علیرغم مشکلات و بی مهری ها لب به اعتراض نگشوده و همچنان پایبند اصول نظام و مدافع آرمانهای انقلاب هستند.

 سید رضا دانشی از آزادگان سرافرازی است که نامش با اسارت‌گاههای بغداد و الانبار که ۳ هزارو ۱۵۳ روز از بهترین دوران خود را در عنفوان جوانی آنجا گذراند مانوس شده است.

این یادگار دفاع مقدس متولد روستای دره آخوند سادات امامزاده علی است، در دی‌ماه ۱۳۶۰ با شهادت فرمانده شان شهید ستوان احمدی خواه در بلندی های شیاکوه گیلانغرب و تحمل ۴۸ ساعت محاصره شدید و مقاومت در برابر بعثیان تا دندان مسلح مجروح و با پنج نفر دیگر از همرزمانش که تا آخرین نفس ایستادگی کردند به اسارت دشمن درآمدند.

او در بیان خاطرات جنگ می‌گوید: ما را بر روی جسد عراقی ها عبور دادند و یک نفر از ما را جلوتر از دیگران به خط کردند و با شلیک گلوله او را به شهادت رساندند و بعد از انتقال ما را با چشمانی بسته در سیاه چال های مخوف بغداد زندانی کردند.

جثه درشت اندام او باعث گردیده بود که عبدالرشید، یاسر رمضان و نائب عریف خمیس در اردوگاه الانبار او را به عنوان ژنرال، سخت مورد شکنجه قرار دهند.

سید رضا مانند دیگر جوانان این مرز و بوم جنگید و درد و رنج اسارت کشید تا وجبی از خاک این سرزمین به دست دشمنان نیفتد. 

او در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود سه برادر بودند دو نفر از آنها در کسوت روحانیت است  و خود نیز که افتخار آزدگی و جانبازی در راه وطن دارد. 

سیدرضا از خاطراتش که می‌گوید قلم ها تحمل نوشتن این همه درد و رنج وسختی های آن دوران را ندارند، ولی خود چنان استوار و صبورانه می گوید که کلمات شرمنده مجاهدت های آنان می شود. 

او در مکتب سید آزادگان حجت الاسلام والمسلمین سید علی اکبر ابوترابی درس مقاومت و استقامت را فراگرفت و در آن اردوگاه های مخوف به فراگرفتن علوم قرآنی و تفسیر نهج البلاغه روی آورد که خاطرات ۹ سال اسارت آن در دست تدوین می باشد.

این آزاده و جانباز ۴۵ درصد سرافراز هم اکنون دارای ۵ فرزند ۳ پسر و دو دختر می باشد که فرزندانش علیرغم تحصیل دانشگاهی بیکار می باشند و جمله ای که ایشان به زبان آورد این بود که بنده درد و رنج ناشی از ۹ سال اسارت را تحمل می کنم، ولی درد بیکاری فرزندانم مرا سخت آزار می دهد.

این آزاده سرافراز که هم اکنون در شهر دهدشت در کنار فرزندان و همسر خویش که خواهر دو شهید است روزگار می گذراند و نامش در غبار هیاهوی سیاسی شهر کم رنگ گردیده به سختی پذیرفت تا از روزگارش بگوییم.

باشد که عدالت جذب و اشتغال فرزندان آزادگان و جانبازان از کوچه این نماد استقامت و ایثار نیز عبور نماید.

 سید عبدالمنان دانشی